woensdag 10 juli 2013

Hoofdstuk 1

Het was nacht. In het schijnsel van de maan is het silhouet van een wolf zichtbaar. Hij kijkt om zich heen. Jack had het sinds tijden niet zo hard zien regenen. Zijn vacht was kletsnat, maar hij bleef koppig staan. Hij was onrustig en het leek alsof hij naar iets op zoek was. 'maak je nou maar niet zo druk Jack, hij duikt wel weer op' zegt een stem achter hem. Het is Wolva. Jack kijkt voor de laatste keer om zich heen en loopt dan naar zijn vrouw. Die glimlacht vriendelijk naar hem. Jack grijnst breed terug. Het bleef een lange tijd stil tussen hun. Wolva verbrak de stilte.'ík heb het idee dat ze eraan komen' zei ze. Jack's grijns werd breder. 'dat is mooi om te horen'. Ze keken elkaar aan, maar hun geluk werd verstoord door pootstappen. Jack keek op. Snow stond voor hem en glimlachtte onwennig. 'Stoor ik?' vroeg ze. Snow was een spierwitte wolf en misschien ook wel een van de slimste wolven van de clan. Ze hielp anderen graag en was erg bescheiden. 'Nee hoor' bromde Jack verstoord. Verlegen stapte Snow naar Wolva en keek haar aan. Ze bestudeerde haar even van top tot teen en begon toen vragen te stellen. 'Voel je je wel goed' vroeg ze. Wolva knikte. Ze was lijkbleek geworden. Snow keek op en schrok zich rot. Jack gromde zachtjes. Voor hun stond een duister gestalte. Zijn tanden glinsterden in het maanlicht en hij had een akelige grijns op zijn gezicht. 'Blackjack!' riep Wolva uit. Blackjack likte zijn lippen af. Hij zei niks maar uit het donker verschenen nog meer wolven. Allemaal met dezelfde akelige grijns. Wolva huiverde ervan. Snow trilde en deinsde achteruit. 'Hoe gaat het Wolva' vroeg Blackjack, alsof er niets aan de hand was. Ze slikte. 'Wel goed hoor...' antwoordde ze zachtjes. Zijn grijns leek nog breder te worden. Toen richtte hij zich op Jack. 'Ik hoopte dat ik hier ooit zou kunnen terugkeren, maar nu is het te laat.' Jack's grom werd luider. 'Waarvoor is het te laat?' vroeg hij wantrouwend. Blackjack schoot in de lach en begon steeds harder te lachen. Zijn medewolven lachtte met hem mee. 'Dat zullen jullie nog wel zien Jack'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten